Σκηνή 1η, Λήψη 1η.
...κάποτε ήταν έτσι.Σκηνοθετούσαμε πάντα μαζί την ιστορία μας.
Και πάμε..Δράση !
Ανεβάσαμε μαζί,
ψυχολογικά δράματα,
μικρές περιπέτειες,
εγωιστικούς μονολόγους,
χαζομελό ειδύλλια,
ερωτικές σκηνές,
ρομαντικές κομεντί,
δυνατά πάθη..
Καταφέραμε να χωρέσουμε όλα μας τα μεγάλα λάθη στις μικρού μήκους ταινίες μας.
Παραδέξου όμως υπήρχαν και καλές λήψεις.
Σκηνές που γράφαμε πολύ καλά.
Και τώρα τι;
Φινάλε;
Δύσκολο να σκηνοθετήσεις ένα τέλος. Ακόμη και αν ήρθε η ώρα.
Το αφήνω σε σένα αυτό, φτιάξ'το κ δώσε μου το ρόλο μετά.
Θα φερθώ σαν επαγγελματίας, έμαθα πια.
-Ή μήπως αντέχεις άλλη μια λήψη;
-Δε ξέρω.
-Ας προσπαθήσουμε, φώτα, κλακέτα..
Σκηνή(..) Λήψη(..)
-Στοπ, θέλω Στοπ (!)
