συννεφιές.

Η συννεφιά με αναστατώνει περισσότερο και απο αυγουστιάτικο φεγγάρι.
Το σταχτί μονότονο τοπίο, χωρίς φωτοσκιάσεις, απέραντο, ομοιόμορφο και συγκρατημένο σα να κρύβει μια έκρηξη που σιγοκαίει κάτω απο την τεταμένη επιφάνεια.
Η σιγαλιά του ορίζοντα, μουντή και αργοκίνητη, καταπίνει τους ήχους, τις εκπλήξεις και τα ισοπεδώνει κάτω απ' την πάχνη της.
Πέπλα γάζας είναι, κουρτίνες ομίχλης πνιγμένης κι απόμακρης. Καλύπτουν τις απόμακρες κινήσεις της ζωής μου και τις ρουφούν. Αμβλύνονται οι οξείες.
Mε εκείνη τη μεγάλη χαρά, με εκείνη τη μεγάλη λύπη που τελικά συμπλέκονται και γίνονται ένα.
Ψηλαφίζω πολύ τα πράγματα. Τα διυλίζω σε μόρια, σε άτομα και βασανίζομαι.
Όλο λέω να το αποφύγω κι όλο γλιστρώ προς τα εκεί.
Αυτό με καταστρέφει, με κατατρώει.
Θέλω να λυτρωθώ απο τους μαρτυρικούς μου μονολόγους που όλο και μεγαλώνουν τα πράγματα σα σκιές δειλινού. Πάντα μου άρεσαν οι μεγάλες κουβέντες, με συγκινούν.
Έχω το θέατρο μέσα μου.
Ξεγελιέμαι τι είναι αληθινό και τι ψεύτικο απο αυτά που λέω στον ίδιο μου τον εαυτό.
Βρίσκω πάρα πολλά επιχειρήματα για το ότι είμαι ευτυχισμένη και πάρα πολλά για το ότι είμαι δυστυχισμένη.
Μπορώ να βρω επιχειρήματα για τα πιο αντιφατικά πράγματα την ίδια ώρα.
Αυτό το παιχνίδι που παρασύρει τη διάθεσή μου είναι το μαρτύριο μου,
με εμποδίζει στο να πεισθώ.
Όσο πιο πολύ σκαλίζω τα πράγματα τόσο πιο πολύ βουτώ σε ένας χάος άγνοιας τελικά.
Ανακατεύεται η τάξη στο μυαλό μου.
Η σχετικότητα των πραγμάτων με τρελαίνει. Με αφήνει μόνη και απροστάτευτη.
Τόσες πολλές σκέψεις, γιατι το κάνω αυτό ; Αναρωτιέμαι.
Μάλλον γιατί με αρρωσταίνουν οι φθηνές καταστάσεις, οι δικαιολογίες και οι δειλίες.
Θέλω τάξη.
Είναι σίγουρα κάποιο είδος μαζοχισμού.
Αντιστέκομαι στη θλίψη που με ρουφά και με εξουθενώνει. Όποια και να είμαι. Υπάρχω και δεν είμαι αυτή που ως τώρα γνωρίζω. Μέσα απο τους ετοιμόρροπους εαυτούς μου γεννιέται μια άλλη που πριν πεθάνει θα γεννήσει μια άλλη. Αλλόκοτη εσωτερική αναζήτηση που αναζητά στόχο.
Οποιονδήποτε.

στάδια.

-Η αρχή. Τα πρώτα βλέμματα. Αυτό που ξέρεις οτι γουστάρεις αλλά αποφεύγεις γιατί φοβάσαι.

-Αυτό που αρχίζεις να περνάς καλά, έχετα πολλά κοινά, σε κάνει να γελάς, σου λείπει η παρουσία και το πρώτο φιλί είναι αφοπλιστικό.

-Αυτό που επισήμως είσαι ερωτευμένος. Χάνεσαι στο διάστημα. Η ψευδαίσθηση της αθανασίας.

-Αυτό που είναι ανώτερο από σένα. Τρέμεις μη το χάσεις και αναπνέεις καλά μόνο όταν είστε αγκαλιά.

-Αυτό που τα σώματα χάνονται το ένα μέσα στο άλλο. Έλξη που δεν εκλογικεύεται.

-Αυτό που ξέρεις οτι η πραγματικότητα ίσως μια μέρα το σκοτώσει.

-Αυτό που διεκδικείς με λάθος τρόπους. Όλα εγωισμός. Τραυματίζεσαι ξανά και ξανά.

-Αυτό που αρνείσαι οτι χάνεις. Ξαφνικά είσαι μόνος.

-Αυτό που η έλλειψη σου έχει ρουφήξει όλη σου τη δύναμη. Όλη σου τη ψυχή.

-Αυτό που ποτέ δε θα ξεπεράσεις, αλλά κάποια στιγμή θα μάθεις να ζεις χωρίς..

-Αυτό που ξημερώνει η μέρα που όλα είναι λίγο πιο μακρινά. όμως αν ποτέ διασταυρωθείτε θα νιώσεις πάλι ένα μικρό κενό.

-Αυτό που η ζωή σου φέρνει το επόμενο και ξαφνικά είσαι ευγνώμων που έζησες το προηγούμενο.

παιδική. χαρά ;

Πέρασε ο καιρός, παιχνίδι αλλιώτικο που χάθηκε στο φως.. Και αυτό είναι αν το σκεφτείς, ένα παιχνίδι. Βάζουμε τον εαυτό μας μέσα σε μια παιδική χαρά και δεν αργούμε να αφεθούμε στη μαγεία των φανταχτερών και δελεαστικών παιχνιδιών που θαμπώνουν τα μάτια και το νου μας. Και οι πρώτες φορές είναι ανώριμες, παιδιάστικες, χαζές, τρέχουμε, πηδάμε απο ψηλά σαν να μην υπάρχει κίνδυνος να τραυματιστούμε. Μέχρι που χτυπάς αλλά ακόμα και αυτό σου μοιάζει διασκεδαστικό όντας πρωτόγνωρο. Και οι φορές που χτυπάς γίνονται όλο και περισσότερες αλλά εσύ έχεις αναπτύξει μια περίεργη αντοχή στον συγκεκριμένο πόνο, σηκώνεσαι και συνεχίζεις και ας έχουν αλλάξει οι συμπαίκτες σου. Τα σημάδια όμως μαρτυρούν τη φθορά σου και ας τα αγνοέις. Συνηδειτοποιείς σιγά σιγά, γίνεσαι πιο προσεκτικός, προστατεύεσαι, παίζεις με μέτρο, ορίζεις τις άμυνες σου και διαλέγεις με σύνεση τους συμπάικτες σου, οι οποίοι φροντίζεις να είναι πιο αδύναμοι απο σένα, να μη μπορούν να σε κερδίσουν και να σε πληγώσουν. Δε ρισκάρεις όπως στην αρχή. Γίνεσαι επιφυλακτικός και καχύποπτος. Έτσι περνάς αρκετό καιρό, βολέμένος σε ένα ασφαλές παιχνίδι, φορώντας τις επιγονατίδες σου, αλλά έλα αυτό που δε σε καλύπτει. Και σε αυτό το σημείο αρχίζεις να πληγώνεις τους εκάστοτε συμπαίκτες σου στη δίνη του δικού σου παιχνιδιού. Δε σκέφτεσαι οτι και εκείνοι τραυματίζονται και ματώνουν εξαιτίας σου. Δε σε νοιάζει, τα πέρασες και εσύ. Και ενώ τα σημάδια σου αρχίζουν να φεύγουν έρχεται κάποιος που θέλει να παίξει μαζί σου αλλά χωρίς κανόνες, χωρίς όρια, χωρίς επιγονατίδες. Σε αρπάζει και σε σέρνει στο παιχνίδι του που είναι τόσο καλοστημένο που δεν καταλαβαίνεις οτι απο την αρχή έχεις τους δικούς του καινούργιους κανόνες, τους οποίους δέχεσαι παθητικά. Βρίσκεσαι ξαφνικά απο την ασφάλεια σου σε μια δίνη ανεξέλεγκτη. Σε τρέχει, σε εξαντλεί, σε παιδεύει μα πάνω απο όλα σε κάνει να γελάς. Αυτό και μόνο σου αρκεί για να ξεχάσεις και να αναθεωρήσεις τις θεωρίες σου περί ασφάλειας. Ξεκινάς ένα παιχνίδι τρελό και συνάμα επικίνδυνο, δεν έχεις επίγνωση όμως νιώθεις άτρωτος. Και χτυπάς αλλά το μόνο που σε απασχολεί είναι να μη χτυπήσεις το συμπαίκτη σου. Σηκώνεσαι όσες φορές και να πέσεις μόνο και μόνο για να μην τον απογοητεύσεις, γιατί δε θες να σταματήσει αυτό το παιχνίδι. Οι τραυματισμοι σου φαντάζουν ασήμαντοι. Δεν υπάρχει παρελθόν ούτε μέλλον μόνο παρόν. Έτσι περνούν οι μέρες σας. Χάνεις και χάνεσαι και το ξέρεις. Και δεν είναι που σου αρέσει να χάνεις μα είναι που θες να παίζεις λάθος γιατί πεθαίνεις να τον βλέπεις να νικάει. Μέχρι που..μπαμ. και τρως τα μούτρα σου. Ξαφνικά και άσχημα. Θες να συνεχίσεις αλλά πονάς. Οι παλιές πληγές ξανανοίγουν με μια καινούργια πτώση. Και απλά μέχρι να σκουπίσεις τα αίματα σου είσαι μόνος. Χωρίς επιλογές. Δε γελάς, ούτε παίζεις, ματώνεις μόνο. Ξέρεις πως θα κάνεις καιρό να ξαναβγείς στο παιχνίδι. Σε πνίγει αυτό που έζησες, τόσο έντονα και απόλυτα στον υπέρμετρο βαθμό του. Μα δε θες να μετανιώσεις, ούτε να ξεχάσεις, τα σημάδια σου άλλωστε δε θα σε αφήσουν. Ξεμένεις εκεί με τα γόνατα και τη καρδιά σου τσακισμένη. ..και ξέρεις είναι απο αυτά τα παιχνίδια που η ετικέτα δεν σε προειδοποιεί απο ποιά ηλικία και μετά δεν είναι επικίνδυνα για χρήση..