..σκέφτομαι και γράφω.

6.11.15

έστω.

"Δεν θέλω να ξυπνήσω ένα πρωί και να πάψω να σαγαπάω"

Ξέρεις υπάρχει αυτό το κενό κάποιες μέρες.
Συνήθως καταπίνεται.
Αλλά όταν σε καταπίνει,
θέλεις να τους πετάξεις όλους μακριά σου
και να ζεις στο τίποτα σου.

Με βλέπεις να χάνομαι μέσα μου.
Δεν θέλω να με περιμένεις στο τέρμα μου
γιατί μπορεί να μη γυρίσω
και να θολώσουμε άδικα.
Άρπαξε με 
και πες μου πως 
στο βούρκο μου θα βυθιστείς μαζί μου.
Έστω πες το.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου