σταθερές μεταβλητές.

Παράλογα επιμένουμε να πιστεύουμε πως το παρόν που ζούμε είναι παντοτινό, μόνιμο και ακίνητο και πως το τώρα προεκτείνεται μέχρι τα αιώνια.
Η μεγάλη ανθρώπινη μανία να εθελοτυφλούμε.
Όταν πονάμε, όταν αγωνιούμε, όταν γελάμε, όταν ερωτευόμαστε
"Αυτό, αυτό είναι και θα είναι πια η ζωή μου", λέμε απερίσκεπτα κι ούτε που την καταλαβαίνουμε τη συνεχή κίνηση της υδρογείου σφαίρας.
Ούτε που καταλαβαίνουμε πως αργά και σταθερά δουλεύονται οι μεταμορφώσεις της φύσης που εναλλάσσουν τις εποχές.
Υπάρχουν σημάδια για το καθετί.
Κι ας είναι κάποια γεγονότα που μοιάζουν αιφνίδια.
Και για τα πιο αιφνίδια κι απροσδόκητα φανερώθηκαν εκεί, κάποτε σημάδια.
Μόνο που εμείς δεν είμαστε ποτέ στο εκεί και στο κάποτε για να τα προσέξουμε.
Ο άνθρωπος βιάζεται να αρπάζεται απ'το εφήμερο.
Κανείς δεν μπορεί να κρατήσει σταθερότητα, μόνο οι μεταβολές μας,
θα παραμένουν μόνιμες και αδιάλειπτες.